مطالعات جدید نشان می دهد که تنهائی و یا احساس تنهائی، سلامت فرد را تهدید می کند. بر همین اساس جدا شدن فرد از جمع خانواده و دوستان بر کیفیت و طول زندگی فرد تاثیر منفی می گذارد.
در اولین مطالعه،۴۵۰۰۰ فرد بزرگسال ۴۵ ساله و بالاتر که بیماری قلبی نیز داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. احتمال مرگ در افراد ۴۵ تا ۶۵ ساله که به تنهائی زندگی می کردند ۲۴ درصد بیشتر از افرادی در همین محدوده سنی بود که با همسر یا هم اتاقی زندگی می کردند.
در مطالعه دوم، ۱۶۰۰ نفر از افراد بالای ۶۵ سال بمدت ۶ سال از سال۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸ تحت بررسی قرار گرفتند.در این مطالعه در مورد احساس تنهائی افراد سوال شد. ۴۳ درصد از افراد حاضر در مطالعه عنوان کردند که بعضی اوقات احساس تنهائی داشته اند. نزدیک به ۶۳ درصد این افراد ازدواج کرده و یا پارتنر داشتند. احتمال مرگ در کسانی که احساس تنهائی می کردند ۴۵ درصد بیشتر از بقیه افراد بود.نزدیک ۲۳ درصد از افراد در تنهائی از دنیا رفتند، در مقایسه با مرگ ۱۴ درصدی افرادی که تنها نبودند. تاثیر عامل تنهائی حتی با وجود حذف فاکتورهای شناخته شده ای چون افسردگی ، درآمد ، سن و نژاد همچنان پابرجا بود.
افرادی که تنها هستند بندرت خواب خوبی دارندو به احتمال زیاد دچار اضطراب و استرس، فشار خون بالا و کلسترول بالا و کاهش حافظه هستند.
دکترSuzanne Steinbaum، کاردیولوژیست در بیمارستان لنوکس هیل در نیویورک گفت:” مهم نیست که شما زن هستید یا مرد و یا اهل کدام کشور هستید ، مهم این است که از لحاظ عاطفی توسط کسانی که دوستشان دارید حمایت شوید. “
روانشناسان می گویند : همه ما نیاز به پشتیانی داریم. حتی در کسانی که دوست و خانواده ندارند هم داشتن یک حیوان خانگی میتواند مفید باشد.
نتیجه گیری : تنها نمانید تا بیشتر عمر کنید.
