تعریف:
سندرم دانشجویان پزشکی (یا همان هیپوکندریاز دانشجویان پزشکی یا Medical students’ disease ) به حالتی گفته میشود که در آن دانشجوی پزشکی احساس می کند خودش علائم بیماری را که مطالعه می کند، دارد!!
علائم:
دانشجویانی که برای اولین بار یک بیماری خطرناک را مطالعه می کنند، با آگاهی از علائم این بیماری (با توجه به اهمیت بیماری و شیوع آن) نسبت به این علائم حساس میشوند و ممکن است هر نوع احساسی را به حساب علائم بیماری بگذارند.
مثلا دانستن این که در آپاندیسیت درد در کدام نقطه ایجاد میشود، باعث جلب توجه به همان ناحیه شده و مثلا هر انقباض گذرای عضلانی یا حرکات روده در آن ناحیه ممکن است به همان درد آپاندیسی تعبیر شود، این اضطراب خود میتواند منجر به نوعی حالت بی اشتهایی شده و دانشجو را در تشخیص خود ساخته اش مطمئن تر کند!!!
شیوع:
بیماری در سالهای اولیه تحصیل (بویژه دوره فیزیوپاتولوژی) شایعتر بوده و اکثرا در برگیرنده تشخیصهایی در مورد قلب،چشمها، دستگاه گوارش و مسائل عصبی-روانی است. بیشتر دانشجویان پزشکی (٧٠-٨٠ درصد!!) در طول تحصیل خود حداقل یکبار چنین حالتی را تجربه می‌کنند.
جالب است بدانیم که طبق تحقیقات انجام شده، انواع دیگری از خود بیمارانگاری در میان دانشجویان حقوق و سایر دانشجویان نیز دیده میشود. اما با توجه به استرس بیشتر دانشجویان پزشکی در مورد سلامت خودشان و پس زمینه تحصیلیشان این موضوع در بین ایشان گسترده تر و پیچیده تر است.
علت:
علت آن بیشتر مربوط به نوعی ترس است که حین مطالعه و مواجهه با مطالب مربوط به بیماری های مهم برای اولین بار صورت می گیرد. به همین خاطر بیشتر میتوان این سندرم را نوعی nosophobia (بیماری هراسی) دانست تا هیپوکندریاز (نوعی هذیان خود بیمار انگاری)البته بسیاری از روانپزشکان این مساله را بیشتر یک روند گذرای طبیعی می دانند تا یک نوع اختلال.حتی برخی آن را نوعی مکانیزم یادگیری (که درآن فرد ناخودآگاه از علائم خودساخته برای مجموعه علائم بیماری استفاده میکند) می دانند.
راستی آیا شما هم دچار این حالت شده اید؟
منم ترم ۲ گرفته بودم. آبسه ی دیافراگم به دلیل آپاندیس برای خودم تشخیص داده بودم. امان از این آناتومی!