دکتر آرش خالق جو
اگر ما به مطالعه زیبایی در طبیعت بپردازیم یا آثار هنری را مرور کنیم متوجه یک اصل کلی در آنها می شویم. این اصل کلی در واقع درک همه از زیبایی است. همه ما به سادگی می توانیم تائید کنیم که آیا نسبت های زیبایی در یک اثر هنری به کار رفته یا خیر؟ یا اینکه آیا یک صورت (چه بلند چه کوتاه) دارای ظاهری متناسب است یا خیر؟ اما چگونه؟
این حقیقت همان راز و جادوی “نسبت طلایی” است. نسبت طلایی عدد ۱٫۶۱۸ است. اما این عدد در طبیعت چگونه بدست می آید؟ دانشمندی به نام لئوناردو اهل شهر پیزا که به “فیبوناچی” شهرت دارد در سال ۱۲۰۲ میلادی در کتاب خود اعدادی را معرفی کرد که بنام “سری فیبوناچی” خوانده می شوند بنحوی که هر عدد جمع دو عدد قبلی ان می باشد یعنی: ۱٬۲٬۳٬۵٬۸٬۱۳٬۲۱٬۳۴٬۵۵ و الی آخر اما جادوی این اعداد در این است که در نهایت نسبت بین هر عدد و عدد قبلی به عدد ثابت ۱٫۶۱۸ می رسد.
حال اگر در تقسیم کردن یک ستون عمودی این نسبت ها برقرار باشد آن تقسیم بندی زیبا به نظر می رسد. و یا اگر بین اضلاع یک مستطیل این نسبت دیده شود ان مستطیل یک “مستطیل طلایی” خوانده می شود که به نظر متوازن می آید. این اصل در تمامی زیبایی های طبیعت دیده میشود: ترتیب قرار گرفتن برگ ها بر روی ساقه گیاهان٬ اعداد گلبرگ های اغلب گل ها٬ ترتیب ردیف های روی آناناس یا مخروط های کاج و…
و حالا قسمتی که مربوط به موضوع ما می شود : وجود این نسبت طلایی بین پهنای لبه های دندان های قدامی انسان ها (در صورتی که از روبرو دیده شوند) در ردیف دندان های زیبا و یا وجود مستطیل طلایی در نسبت طول به عرض یک دندان قدامی نرمال. بنابراین دندانپزشکان با استفاده از این اصل در دندانپزشکی زیبایی میتوانند اقدام به ایجاد یک لبخند چشم نواز در بیماران خود بنمایند.حال اگر مشتاق دانستن بیشتر در این رابطه هستید بد نیست سری هم به دکتر لوین بزنید.
خیلی برای من جالب بود ممنون