اتانازی-۳

پیرو مطالب قبلی در مورد اتانازی، جواب استفتا بعمل آمده از دفتر حضرت آیت الله صانعی برای هر مورد بدین شرح به دستمان رسید:

نوع داوطلبانه: بيمار با علم به لاعلاج بودن بيمار و با توجه به رنجي كه ميكشد از پزشك ميخواهد تا به ترتيبي مرگ او را ميسر كند
حرام و قتل نفسْ و موجب قصاص و ديه است

نوع غير فعال: پزشك ميداند كه بيمار دير يا زود فوت خواهد كرد فلذا از اقدامات درماني پيچيده و پر دردسر استفاده نميكند و در حقيقت باعث جلو انداختن مرگ قريب الوقوع بيمار ميشود.
چون معالجه اين گونه بيماران كه اميد به بهبود و سالم شدن در آنها نيست و قطعاً قابل معالجه نيستند، بر پزشك واجب نيست، بنابراين، راه دوم مانعي ندارد.

نوع غير مستقيم: پزشك اقدامات درماني را انجام ميدهد كه طول حيات بيمار را ميكاهد اما كيفيت عمر باقيمانده را بالا ميبرد. مثلا داروي مسكني تجويز ميكند كه دردها را از ميان ميبرد اما رفته رفته در تنفس وي اشكال ايجاد ميكند و بيمار نهايتا ميميرد(زودتر از موعد مرگ قريب الوقوع)
در فرض سوم پزشك در حقيقت او را درمان مي كند ودرد او را مي كاهد هر چند كه هر داروئي اثرات منفي خود را دارد بهرحال اگر قصد كشتن نباشد و مداوئي باشد مانعي ندارد