افزایش استفاده از ارگانهای مصنوعی به حل مشکل کمبود اعضای پیوندی کمک می کند ولی هنوز یک مانع بزرگ وجود دارد.مشکل اینجاست که رگهای خونی برای رسیدن به تمام بخشهای ارگانهای بزرگ باید رشد کنند. یک نوع ژل به رگها اجازه میدهد که با شیوه ای مشابه شیوه رگهای طبیعی به نیاز سلولهای انسانی پاسخ دهند.
یانگ ژنگ از دانشگاه واشنگتن در سیاتل و همکارانش، سلولهای اندوتلیال انسانی را درون کانالهای ریز ژل کلاژن تزریق کردند. سلولهای اندوتلیال درطول کانال که عرض آنها در حد میکرومتر است ، رشد کرده و لوله های توخالی سه بعدی ( میکرورگ ، رگهائی در ابعاد میکروسکوپی) تشکیل می دهند. زمانیکه پژوهشگران خون را به درون این میکرورگها پمپ کردند خون براحتی و بدون چسبندگی در درون رگها جریان یافت. حتی در صورت خمیده شدن رگها بمیزان ۹۰ درجه نیز جریان خون مشاهده گردید.
در مرحله بعدی دانشمندان یک سری از پروتئینها که مسئول ایجاد التهاب هستند را اضافه کردند که در نتیجه متوجه شدند این پروتئینها همانند رگهای طبیعی تشکیل لخته خون درون میکرورگها را موجب می شوند.
زمانیکه سلولهای ماهیچه و مغز انسان در طول پروتئین های محرک رشد میکرو رگها در درون ژل تزریق گردید ، انشعاب و یکپارچگی میکرو رگها در این دو بافت مشاهده گردید.
لیندا گریفث از موسسه تکنولوژی ماساچوست ، با توجه به شکل پذیری کانالها، امیدوار است که از این سیستم برای مطالعه سیستمهای پیچیده عروقی مانند سد خونی-مغزی استفاده شود. او اضافه کرد محققان می توانند با استفاده از این روش چگونگی متاستاز سلولهای سرطانی در سایر سلولها مانند سلولهای استخوانی و کبدی را بررسی کنند.
ژنگ اضافه کرد، در گام بعدی هدف استفاده از این سیستم در ارگانها و اعضای مصنوعی است. طراحی صحیح این کانالها موجب خواهد شد که جریان خون مناسبی در تمام بخشهای عضو مصنوعی وجود داشته باشد.
یافته های جالب و مفیدی هست که بکارگیری اونها بخش قابل توجهی از مشکلاتو در علم پزشکی حل میکنه. به امید روزی که ایران هم حرفی برای گفتن داشته باشه.