بنا به نوشته مجله نیچر، شکر در به قتل رساندن باکتریها می تواند همدست خوبی برای انواعی از آنتی بیوتیکها باشد؛ مخصوصا وقتی پای انواعی از باکتریهای سمج در میان باشد.
ماجرا از این قرار است که وقتی یک آنتی بیوتیک قصد جان باکتریها را می کند، بعضی باکتریها می توانند از این ماجرا جان سالم به در ببرند و تا زمانی آبها از آسیاب بیفتد غیرفعال می شوند. بعد از خوابیدن سر و صدا، این باکتریهای سمج باقیمانده شروع به رشد می کنند و می توانند بنیانگذار یک نهضت مقاومت باکتریایی بر علیه آنتی بیوتیک باشند.
تا بحال دانشمندان راههای مختلفی برای کم کردن احتمال بقای باکتریها پیشنهاد کرده اند که صد البته “مصرف کامل و منظم آنتی بیوتیکها” یکی از این راههاست. اما باز هم مواردی مشاهده می شوند که می توانند از دست آنتی بیوتیک جان سالم به در برده و بیمار را دچار دردسر دوباره کنند.
حالا گروهی از پزشکان راه جدیدی پیشنهاد کرده اند: افزودن شکر به آنتی بیوتیک. بر طبق تحقیقاتی که اخیرا بر روی باکتریهای ای-کولای و استافیلوکوک اورئوس انجام شده، دانشمندان متوجه شدند که مصرف جنتامایسین همراه با شکر (نوع خاصی از آن با نام “قند فروکتوز” ) می تواند تا ۹۹% میزان باکتریهای باقیمانده را کاهش دهد. البته این تحقیق در حال حاضر در محیط کشت بر روی باکتریها انجام شده و قدم بعدی پیدا کردن راهی برای ایجاد این اثر در بدن موجودات زنده خواهد بود.
