مختصر و مفید از بندرعباس

همونطور که در نقشه دیده میشه, بندرعباس یک شهر کم عرض ولی طویل است که کنار دریا کشیده شده

مناطق شرقی شهر نسبتا مرفه تر و مناطق غربی آن هم در اختیار نیروی دریایی و شهرکهای مسکونی آن است. شمال شهر بر عکس اسمش منطقه حاشیه نشین و فقیر بندر عباس بوده و مناطق مرکزی و جنوبی (مجاور دریا) قسمتهای قدمی تر شهر هستند.

تاریخ:

بندر عباس تا قبل از پرتغالی ها وجود نداشته. پرتغالی ها در جزیره هرمز و قشم (مراکز تجاری آن زمان) مستقر میشوند و بعضا برای گشت و گذار به ساحل خرچنگ ها (گامبرون=خرچنگ در زبان پرتغالی) می رفتند. کم کم عده ای از ساکنین اطراف خلیج در آنجا جمع میشوند تا به ارائه خدمات و تجارت با پرتغالیها بپردازند. این عده اولین پایه گذاران گامبرون بودند.

بعد که شاه عباس از دست نامسلمونی های این کافرها! به تنگ میاد سپاهی به سرداری امامقلی خان به جنگ اونها میفرسته. البته ناگفته نماند که نیروی دریایی انگلیس و هلند (رقبای پرتغال) نقش خیلی مهمی در تار و مار کردن پرتغالیها داشتند. بعد از اون اسم بندر به پیشنهاد امامقلیخان بندر عباس گذاشته میشه! بندرعباس تا چند سال پیش تبعیدگاه بوده و بعد از جنگ و با ویرانی آبادان و خرمشهر به بندر تجاری شماره یک ایران تبدیل میشود.

جاهای دیدنی:

اما مهمترین جاهای دیدنی شهر بندر عباس:

معبد هندوها: در سال ۱۳۱۰ ه.ق توسط بازرگانان هندی و با کمک انگلیسی ها برای تجار و سربازان و کارگران هندی در بندر عباس ساخته شد.

امامزاده سید مظفر: از نوادگان امام موسی کاظم

حمام گله داری: یکی از حمامهای قدیمی بندر عباس

عمارت کلاه‌فرنگی: بنای مربوط به دوره صفویه که در آن زمان به عنوان ساختمان گمرک استفاده میشده