پزشکان و متخصصان به اتفاق اذعان دارند که دندان درآوردن هم جزئی از دوران کودکی است و برای سپری کردن این دوران نیازی به تجویز دارو وجود ندارد.
در بسیاری از موارد پدران و مادران با استفاده از داروهای بی حس کننده و مالیدن آن بر روی لثه های نوازد خود سعی در ساکت کردنش دارند و برای این منظور از لیدوکائین و بنزوکائین استفاده می کنند! استفاده از این داروها برای نوازاد مضر و در برخی موارد کشنده است.
تحریک پذیری خفیف، تب خفیف، سرازیر شدن آب دهان و نیاز به جویدن چیزی سخت از جمله نشانه های بارز درآمدن دندان در نوزادان است. از آنجایی که درآمدن دندان در نوزادان مدت زمان زیادی طول می کشد؛ اغلب والدین به اشتباه اختلالات خواب، کاهش اشتها، سرفه، استفراغ و اسهال را به آن نسبت می دهند.
متخصصان قویا بر روی اجتناب از داروهای بی حس کننده موضعی تاکید می کنند. در صورت تورم و حساس شدن بیش از حد لثه نوزادان می توان از گزینه های مالش با انگشت یا استفاده از حلقه پلاستیکی (teething ring ) که چند دقیقه در یخچال قرار داده شده است؛ استفاده کرد. چند دقیقه قرار دادن حلقه پلاستیکی در یخچال بمنظور استفاده از خاصیت بی حس کنندگی سرما توصیه می شود. البته باید توجه داشت که سرمای زیاد مضر خواهد بود.