دکتر آرش خالق جو
“کامپوزیت ها” به عنوان ماده ای با توانایی چسبندگی و تطابق رنگ با ساختار طبیعی دندان جهت تامین زیبایی٬ مورد استفاده وسیع در دندانپزشکی طی ۳ دهه اخیر قرار گرفته اند.
این مواد مخلوطی فیزیکی از مونومر های اکریلی به عنوان “ماده زمینه ای” و “پر کننده هایی” با ماهیت “سیلیکای شیشه ای” به عنوان تقویت کننده می باشند. پلیمریزاسیون مونومر های اکریلی باعث تبدیل ماده نرم و روان کامپوزیت به ماده ای سخت می شود که شروع این پروسه با جذب انرژی نورانی با “طول موج ۴۷۳ نانومتر” (بخش آبی از طیف ۷ گانه تشکیل دهنده نور سفید) توسط ماده جاذب این طول موج یعنی “کویینون(quinone)” استارت می خورد و تا کامل شدن پروسه پلیمریزاسیون ادامه می یابد.
بنابراین دستگاه مورد استفاده در ترمیم های انجام شده با اشعه (light cure) صرفا “قسمت آبی رنگ” از طیف نور مرئی را تولید می کند نه لیزر و نه اشعه .u.v.(ماورای بنفش)
