چرا باید سالانه ۱ تریلیارد کیسه پلاستیکی تولید و به زباله تبدیل کنیم؟

آخرین بار که از کیسه های پلاستیکی استفاده کرده اید چه زمانی بوده؟ شاید همین امروز … کیسه های پلاستیکی امروزه همه جا پیدا می شوند. در فروشگاهها ارائه کالا علاوه بر بسته بندی معمول، درون کیسه های پلاستیکی نوعی احترام به مشتری تلقی می شود. اما استفاده زیاد و گاه بی مورد از این کیسه ها در حال تبدیل شدن به یک بحران جدی زیست محیطی است.

بد نیست با هم نگاهی به آمار این بحران بیندازیم:

سالانه حدود ۵ میلیون کیلوگرم کیسه های پلاستیکی، راه خود را از زباله دانی ها به آبهای جاری و در نهایت به اقیانوسها باز می کنند، نشریه تلگراف برآورد می کند که در هر کیلومتر مربع از آب اقیانوسها حدود ۴۶ هزار قطعه پلاستیک شناور هستند که هر سال باعث مرگ حدود ۱ میلیون پرنده دریایی و حدود ۱۰۰ هزار پستاندار آبزی (نظیر دلفینها و…) و حیوانات مختلف از ۲۰۰ گونه متنوع می شوند.

موسسات تحقیقات قطبی نیز اظهار می کنند که زباله های پلاستیکی خود را تا اقیانوسهای منجمد شمالی و جنوبی رسانده اند یا بعبارتی دیگر زباله های پلاستیکی اقصی نقاط دنیا را فتح کرده اند. مشکل اینجاست که هنوز راه موثر و مقرون به صرفه ای هم برای جمع آوری و کنترل این مقدار زباله پلاستیکی پیدا نشده است.

بر اساس اطلاعات منتشر شده در نشنال جئوگرافیک هر سال حدود ۵۰۰ میلیارد تا ۱ تریلیارد کیسه پلاستیکی در سراسر جهان تولید و مصرف می شود. اما تنها ۱% از این مقدار پلاستیک، بازیافت می شوند. علت این است که بازیابی کیسه های پلاستیکی بسیار گران و هزینه بر است. کریستین ساینس مانیتور هزینه تقریبی بازیافت هر تُن کیسه پلاستیکی را حدود ۴۰۰۰ دلار برآورد می کند در حالیکه که همین مقدار پلاستیک بعد از بازیافت تنها ۳۲ دلار ارزش خواهد داشت.

 تا دلتان بخواهد باز هم  از این آمارهای تکان دهنده هست، اما ما چه باید بکنیم؟ همانطور که دیدید بازیابی و اصلا جمع آوری این حجم از زباله ها تقریبا کاری غیرممکن است و حتی در صورت امکان هم بسیار هزینه بر خواهد بود. پس گزینه جمع آوری و بازیافت فعلا راه حل اصلی ما نیست. اما پزشکان همیشه می گویند پیشگیری بهتر از درمان است…این راهکار در اینجا هم صدق می کند. استفاده نکردن از کیسه های پلاستیکی و جایگزینی آنها با انواع پارچه ای و کاغذی می تواند روش مناسبی باشد.

در حال حاضر تعدادی از کشورها به این نتیجه رسیده اند و هر سال تعداد شهرها، ایالتها یا کشورهایی که قوانینی بر علیه کیسه های پلاستیکی وضع می کنند، بیشتر می شود. در اینجا می توانید لیستی از کشورهایی که در آنها قوانینی برای ممنوعیت یا محدودیت کاربرد کیسه های پلاستیکی وضع شده را ببینید.

در کشورما هنوز قانونی برای محدود کردن استفاده از کیسه های پلاستیکی وجود ندارد، اما ما می توانیم با کم کردن مصرف کیسه های پلاستیکی به حفظ مرمر آبی زیبایمان کمک کنیم. مثلا اگر برای حمل وسیله ای که خریده ایم، نیاز به کیسه پلاستیکی نداریم، از فروشنده کیسه پلاستیکی قبول نکنیم. داشتن یک سبد کوچک یا کیف پارچه ای، برای خرید هم راهکار مناسب دیگری است که نیاز ما به کیسه پلاستیکی را کمتر می کند.

با یک حساب سرانگشتی اگر هر ایرانی هر روز یک کیسه پلاستیکی کمتر استفاده کند، هر روز ۷۰ میلیون وهر ماه حدود دو میلیارد قطعه زباله پلاستیکی کمتر در کشور ما تولید خواهد شد.

پی نوشت: ۲۱ تیرماه جاری، روز خرید بدون نایلکس و بدون ظروف یک‌بارمصرف پلاستیکی در فروشگاه‌های شهروند و میادین تره‌بار شهرداری تهران است. این روز که «روز بدون نایلکس» نامگذاری شده و با شعار «امروز یک کیسه پلاستیکی کمتر» در دستور کار قرارگرفته است. (+)

این مطلب در یک پزشک نیز منتشر شده است.