دکتر سیامک شایان امین در سال ۷۸ در رشته دندان‌پزشکی دانشگاه گیلان پذیرفته شد و سال ۸۴ از دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد دانش آموخته شد. علاقه او به خواندن و نوشتن داستان، در دوره دبیرستان، پایش را به محافل ادبی باز کرد و تا سال‌ها بی‌وقفه می خواند و می‌نوشت. در همین ایام چند اثر از او در روزنامه‌های قدس و توس و نشریات استانی و کشوری آموزش و پرورش منتشر شد و دو مجموعه داستانش مجال انتشار نیافت.
با ورود به دانشگاه فعالیتهای فرهنگی و ادبی او رنگ و بوی دیگری به خود گرفت. همکاری با نشریات دانشجویی را آغاز کرد و خیلی زود سردبیری یک نشریه دانشجویی با عنوان «آغاز انحنا» را بر عهده گرفت. این نشریه یک فصل‌نامه نوگرا در حوزه شعر و ادبیات داستانی بود که در مدت کوتاه انتشارش جای خود را در میان ادب‌دوستان خراسانی باز کرد و در جشنواره‌های نشریات دانشجویی استانی و کشوری عناوین و جوایز بسیاری را نصیب دکتر شایان امین و دوستانش کرد.
با توقف انتشار این نشریه، دست به انتشار نشریه دیگری با عنوان «هوا» {هنر و ادبیات} زد. موفقیت‌های این نشریه پایش را به نشریات حرفه‌ای باز کرد. ابتدا همکاری پر رنگی را در صفحه ادبیات و جوان روزنامه قدس آغاز کرد و در ادامه دبیر سرویس جوان در هفته نامه شهرآرا را بر عهده گرفت.
او در این میان فعالیتهای فرهنگی و ادبی را نیز فراموش نکرد. در انجمن داستان‌نویسان خراسان به عضویت هیات مدیره درآمد و دو بار به عنوان دبیر، جشنواره داستان‌های ایرانی مشهد را برگزار کرد. آشنایی و همکاری‌اش با جمعی از روزنامه‌نگاران جوان به تشکیل تیم مطبوعاتی «نقش و نشر» انجامید که در انتشار خبرنامه‌های داخلی و ویژه‌نامه‌های جشنواره‌ای با بسیاری از مراکز دولتی نظیر اداره ارشاد و سازمان آموزش و پرورش خراسان و دانشگاه علوم‌پزشکی و فردوسی مشهد همکاری می‌کرد.
از سال ۸۲ وبلاگ نویسی را آغاز کرد و به مدت هشت سال در قالب چند وبلاگ به نوشتن در فضای مجازی ادامه داد. آخرین وبلاگ شخصی اش «دندان‌پزشک کاذب» نام داشت. پس از گذران خدمت نظام وظیفه مدتی را در شهرهای استان تهران به کار و کسب تجربه پرداخت و اینک چند سالی است در شهر تهران به ارایه خدمات دندان پزشکی به بیماران مشغول است.
دکتر شایان امین از سال ۹۰ فعالیتهای مجازیش را در تیم سیب پزشکی ادامه می دهد. نوشته های او را می توانید در این آدرس بخوانید.