این روزها، یکی از موضوعات جذاب برای پژوهشگران پزشکی و زیست شناسی مولکولی، نور است.
مثلا درمان تومورهای سرطانی به کمک نور: در این روش رنگدانه های متصل شونده به سلولهای سرطانی به محض قرار گرفتن در معرض نور تغییر ساختار داده و به ماده ای سمی تبدیل می شوند. به این ترتیب علیرغم اینکه سلولهای سرطانی با قساوت هرچه تمامتر نابود می شوند، سلولهای سالم مجاور کمترین آسیب ممکن را می بینند.
یا روش جدیدی به نام اپتو ژنتیک که برای فعال یا غیر فعال کردن نورونهای دستکاری شده (سلولهای عصبی) از طریق تحریک با نور به کار می رود ودانشمندان امیدوارند از طریق آن بتوانند راههای مناسبی برای کنترل بیماریهای سلولهای عصبی پیدا کنند.
اما خبر جدید پیچیده تر از هر دو روش بالاست. در این روش قرار است ابتدا کارخانه های کوچکی برای تولید پروتئین وارد بدن شوند و بعد از رسیدن به مقصد، از طریق نور فعال شده و به تولید دارو و عرضه آن در محل بپردازند. این کارخانه های نانومتری مجموعه های مولکولی پروتئین ساز هستند که داخل یک پاکت از جنس غشای سلولی قرار می گیرند و یک ژن غیر فعال حاوی کد پروتیئن سازی، هم داخل این مجموعه خواهد بود.این ژن بوسیله ماده ای که به آن چسبیده است برای سیستم پروتئین ساز غیر قابل دسترسی است اما به محض اینکه در معرض نور قرار بگیرد از ماده چسبنده جدا شده و کدهای خود را در اختیار کارخانه داروسازی ما قرار می دهد و کار ساخت دارو و عرضه ان از تولید به مصرف آغاز می شود.
در اولین آزمایشات دانشمندان این مجموعه را با مواد لازم برای ساختن یک پروتئین درخشنده به بدن موشها تزریق کردند و دیدند که مدت کمی بعد از تاباندن نور به بافت هدف، محل مورد نظر در پوست موش نگون بخت شروع به نورافشانی کرد. البته هنوز تا ساخت داروهای پیچیده و کنترل دقیق آنها با این روش فاصله داریم اما به نظر می رسد با برداشتن این گامهای مثبت، این فاصله چندان طولانی هم نباشد. البته می توان کاربردهای عجیب و غریبی مانند ساخت تاتوهای درخشان و موردی از این دست را هم تصور کرد. شما فکر می کنید استفاده از چنین روش تا چه حد مفید و مقرون به صرفه خواهد بود؟
به نظر من انقلاب بزرگی در روش های درمانی خواهد بود