راهنمای دسترسی به اینترنت در همه جا

فن آوری اطلاعات روز به روز گسترش می یابد و سرویسهای جدید مبتنی بر اینترنت بیش از پیش جای خود را در جوامع پیشرفته باز کرده اند. اگر از تبلیغات اخیر رسانه ملی که تکنولوژیهای ارتباط جمعی را بعنوان تهدیدی در کمین جوانان معرفی می کند بگذریم؛ واضح است که در شرایط کنونی پیشرفت علمی کشورها در گرو فراهم شدن بستر مناسب ارتباطی و دسترسی پایدار و همیشگی به اینترنت است.

بنابراین طبیعی است که به دنبال راهی برای اتصال به اینترنت باشیم که بتواند در هر زمان و تقریبا هر مکانی ارتباط ما با شبکه جهانی را برقرار کند.

در کشور ما دو راه عمده برای ارتباط سیار اینترنتی وجود دارد : یکی روشهایی که با استفاده از سیم کارتهای از اینترنت موبایلی اپراتورها بهره می گیرند و دیگری روشهای مبتنی بر استفاده از وایمکس

الف- روشهای مبتنی بر استفاده از سیم کارت:

هرچند که سرعت ارائه شده توسط اپراتورهای موبایل کشور ما (EDGE یا GPRS) در حال حاضر چندان بالا نیست و با اینترنت دایال آپ برابری می کند، اما به هرحال می تواند مصداق “لنگه کفشی در بیابان” باشد و در موارد ضروری کار شما را راه بیندازد.

شرکتهای مخابراتی هزینه استفاده از دیتا را بصورت کیلوبایتی حساب می کنند که استفاده از اینترنت در این شرایط  کمی گران تمام می شود. اما خوشبختانه هم ایرانسل و هم همراه اول بسته های خدمات اینترنتی را بصورت روزانه، هفتگی یا ماهانه هم ارائه می دهند که هزینه ها را تا حد زیادی کاهش می دهند. در حال حاضر می توانید تنها با پرداخت ۵ هزار تومان ماهانه از خدمات اینترنت (با حجم پایین) برای یک ماه استفاده کنید. در صورت نیاز به حجم بالای داتلود (۲ گیگابات در یک ماه) می توانید با پرداخت ۱۰ هزار تومان به مدت یک ماه، تقریبا بدون محدودیت از اتصال به اینترنت لذت ببرید.

  شما با استفاده از سیم کارت خود می توانید به چند طریق از اینترنت استفاده کنید:

۱ – استفاده مستقیم:

در این روش با استفاده از سیم کارت داخل گوشی موبایل یا تبلت خود می توانید به راحتی به اینترنت وصل شوید. تنها کافی است گزینه دریافت داده ها در موبایل شما فعال باشد. ممکن است برای بعضی تنظیمات نیاز داشته باشید از سرویس دهنده مخابراتی خود تنظیماتی را دریافت کنید که کار چندان پیچیده ای به حساب نمی آید.

۲- مودم سیم کارتی:

روش دیگر استفاده از دستگاههای کوچکی (مانند حافظه فلش) است که سیم کارت را داخل خود جا می دهند و از طریق پورت یو اس بی به کامپیوتر شما وصل می شوند. این روش می تواند برای کسانی که دوست دارند با لپ تاپ خود در هرجا به اینترنت وصل شوند، مفید باشد.

در زمانهای شارژ سیم کارت و تمدید اشتراک اینترنتی خود ممکن است نیاز داشته باشید که سیم کارت را در موبایل قرار دهید اما به غیر از آن (تقریبا فقط هر ماه یک بار) نیازی به استفاده از دستگاه موبایل نخواهید داشت و این پورتهای سیمکارت، بقیه کارها را انجام خواهند داد.

۳- تترینگ:

اگر گوشی موبایل شما هوشمند است، معمولا می تواند دیتای دریافتی از طریق شبکه مخابراتی را با دستگاههای مجاور خود (مثل یک موبایل دیگر یا لپ تاپ و پی سی) به اشتراک بگذارد. این اشتراک داده های ممکن است از طریق کابل یو-اس-بی که موبایل را به لپ تاپ یا پی سی شما وصل می کند باشد یا از طریق بی سیم و بصورت وای-فای یا بلوتوث

برای تترینگ در دستگاههای اندرویدی شما باید به قسمت ستینگ موبایل/تبلت خود بروید و پس از آن در قسمت شبکه ها و بی سیم به بخش Tethering بروید و گزینه مربوط به تترینگ از طریق کابل USB یا از طریق وای-فای را فعال کنید. اگر از طریق Wi-Fi اقدام به تترینگ می کنید، باید برای شبکه وای-فای که ایجاد می کنید نام انتخاب کنید و همچنین تنظیمات ایمنی را هم کنترل کنید. اگر شبکه خود را باز بگذارید هر کسی در نزدیکی شما می تواند از شبکه بی سیمی که ایجاد کرده اید استفاده کند. اما بهتر (و ضروری) است که برای شبکه خود رمز مناسبی انتخاب کنید.

حال می توانید از طریق وای-فای کامپیوتر یا موبایل دیگر شبکه وای-فای اختصاصی خود را جستجو کنید و با استفاده از رمز تعیین شده در آن وارد شوید.

در دستگاههایی که از iOS استفاده می کنند، اگر ویرایش سیستم عامل شما ۴٫۳ به بالا باشد، این ویژگی را بصورت پیش فرض دارد و نحوه تنظیمات ان هم مشابه اندروید است. اما اگر ویرایش سیستم عاملتان پایین تر از ۴٫۳ باشد برای تترینگ نیاز به نصب نرم افزارهایی دارید.

تلفنهای هوشمند دیگر هم چنین قابلیتهایی دارند. مثلا گوشیهای هوشمند سیمبین نوکیا از طریق برنامه  Ovi که روی کامپیوتر نصب شده است می توانند به مودم اختصاصی آن کامپیوتر تبدیل شوند و ارتباط را بصورت بی سیم یا کابلی فراهم کنند. اما اگر می خواهید در تلفنهای سیمبین دقیقا عمل تترینگ را بدون نیاز به نصب برنامه خاصی روی کامپیوترتان انجام دهید، یا شبکه را با دستگاههای ویندوزی یا غیر ویندوزی (مثلا یک تبلت یا موبایل دیگر) به اشتراک بگذارید بهتر است از برنامه JoikuSpot  استفاده کنید.

ب- استفاده از وایمکس:

وایمکس تکنولوژی نسبتا جدیدی است که ارتباط داده ها را از طریق بی سیم برقرار می کند. برای دریافت داده ها از طریق Wimax شما نیاز به یک مودم ویژه وایمکس خواهید داشت. این مودمهای انواع مختلفی دارند مانند جیبی، بیرونی و داخلی (برای استفاده در بیرون یا داخل ساختمانها)

وایمکس سرعت بسیار بالاتری را نسبت به اینترنت موبایلی در اختیار شما قرار می دهد. البته این موضوع که شما در عمل چه سرعتی را تجربه خواهید کرد به میزان زیادی بستگی به موقعیت شما نسبت به آنتن وایمکس و مسائل فنی شبکه دارد. اما در شرایط پوشش و دید مناسب آنتن، می توان سرعتی نزدیک به ADSL را از وایمکس انتظار داشت. هزینه های اشتراک وایمکس هم تقریبا مشابه هزینه های ای-دی-اس-ال است.

در حال حاضر دو شرکت ایرانسل و مبین نت خدمات وایمکس را در ایران ارائه می دهند. گستره خدمات وایمکس ایرانسل محدود به استانهای تهران، البرز، آذربایجان شرقی، اصفهان، خراسان، خوزستان و فارس است. اما مبین نت تقریبا تمام استانها را تحت پوشش خود قرار می دهد.

قبل از اشتراک  وایمکس توصیه می کنیم که حتما نقشه پوشش وایمکس را در محل مورد نظرتان تهیه کنید تا مطمئن شوید که در محل کار یا زندگی شما، پوشش مناسبی برقرار است.

برای انتخاب نوع مودم وایمکس توجه داشته باشید که مودمهای فضای باز (بیرونی) گیرندگی مناسب تری دارند و هر چند قیمتشان کمی بالاتر است اما بهترین گزینه هستند. در حال حاضر در بیشتر مناطق، ممکن است با انتخاب مودمهای رومیزی (داخلی) یا جیبی عملا نتوانید سرعت خوب و یکنواختی را تجربه کنید.