بر اساس تحقیقات جدید نداشتن همسر و یک شریک دائم در میانسالی خطر مرگ زودرس را افزایش می دهد. نتایج این بررسی که توسط محققان مرکز پزشکی دانشگاه دوک آمریکا انجام گرفته است؛ در اسپرینگر ژورنال “Annals of Behavioral Medicine” منتشر شده است.
بر همین اساس زمان ازدواج و تاریخچه آن و تاثیر آن بر روی مرگ زودرس در دوران میان سالی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین شخصیت افراد قبل از ازدواج بررسی شد و شاخصهای رفتار سالم بصورت کمی تعیین گردید. آنالیز داده ها برای ۴۸۰۲ نفر در University of North Carolina Alumni Heart Study) UNCAHS) انجام گرفت. مطالعه بر روی متولدین سال ۱۹۴۰ میلادی به انجام رسید.
محققان دریافتند داشتن یک شریک زندگی در سنین میانسالی از مرگ زودرس جلوگیری می کند. احتمال مرگ کسانی که هرگز ازدواج نکرده بودند دوبرابر بیشتر از کسانی که حداقل یکبار زندگی پایدار خانوادگی را در بزرگسالی تجربه کرده اند، تعیین گردید. تنها بودن یا ازدست دادن شریک زندگی ، خطر مرگ را افزایش داده است . بر همین اساس احتمال زنده ماندن در افراد مسن کاهش می یابد. حتی با در نظر گرفتن شخصیت متفاوت افراد و همچنین رفتارهای پر خطر و تاثیر منفی آن بر روی سلامت افراد ، نمیتوان از تاثیر مثبت ازدواج بر روی بقای انسان چشم پوشی کرد.
نتیجه گیری : ازدواج کنید تا بیشتر عمر کنید.
