مدتهاست که مطلبی تحت عنوان “شرافت از دست رفته پزشکی” در اینترنت دست به دست می چرخد و مانند شایعات اینترنتی دیگر، بسیاری از افراد بدون اطلاع از واقعیت ماجرا، آن را با دوستان دیگر خود به اشتراک می گذارند تا همگان را در این ذهنیت منفی شریک کنند. بدون آنکه بدانند بازیچه جریان جدیدی از علم ستیزی شده اند که متاسفانه این روزها در جامعه ما ترویج می شود.
دو روز پیش مقاله ای در مورد این شایعه و بررسی آن منتشر کردیم. امروز پاسخ یکی از پزشکان محترم به نویسنده این نامه را، (به همراه اصل نامه منتشر شده) می خوانیم. لطف این نوشته در آن است که دکتر مهدی پور استدلالهای علمی خود را با زبانی عامیانه و ساده تر بیان کرده اند تا برای همگان قابل استفاده باشد.
دکتر داود مهدی پور:
چندبار دیدم مطلبی با این عنوان {شرافت از دست رفته پزشکی} در اینترنت می چرخه! گفتیم چیزی بنویسیم در جهت تنویر افکار عزیزانی که بیشتر از ۱۰۰۰ بار لایکش کرده بودن بی آنکه بدونند چی به چیه؟!
۱) در آمریکا هم بدون آنژیوگرافی ، عمل بای پس قلب انجام نمی شود.
۲) سی تی آنژیو تصاویر باز تولید شده توسط کامپیوتر از عروق قلب است ولی در آنژیوگرافی شما رگی را با تزریق ماده حاجب و عکسبرداری مستقیما می بینید که دقیقترین است عینا فرق بین کسی که خودش متهم فراری را با چشمهاش دیده و فردی که با گفته های او عکس متهم را در اداره پلیس طراحی می کند!
۳) بارها اتفاق افتاده که سی تی آنژیوی بیمار نرمال گزارش شده ( یا بدلیل خطای تصویر برداری یا عدم کشف توسط رادیولوژیست بدلیل نداشتن تجربه کافی در تفسیر این عکس که تکنولوژی اش نو پاست) و بیمار پس از چند هفته یا ماه با سکته وسیع قلبی به اورژانس آورده شده و در آنژیو گرفتگی وسیع در کرونر قلب دیده شده است.
۴) در اکثر موارد بیمار در همان جلسه آنژیو در صورت داشتن گرفتگی شدید یا در محل حساس، بالن زده شده و فنر گذاری می شود.(آنژیوپلاستی)
۵) سی تی آنژیو روشی خوب و جدید است ولی کاربرد آن بیشتر در کنترل های بعدی بیمار با گرفتگی ثابت شده در آنژیو و یا در بررسی افرادی که علایم مشکوک و نامحتمل قلبی دارند مفید است.
۶) تصور کنید در سی تی آنژیو پدرتان – که انشالله همیشه سایه شون بالا سرتون باشه- همین گرفتگی که آنژیو نشون داده گزارش میشد و خدای ناخواسته ایشون دچار یک حمله قلبی در ماههای آینده هم میشد، آنوقت آیا شما یقه آن دکتر قلب را می گرفتید که با دانستن این گرفتگی چرا آنژیو نکردید و بالن نزدید؟! … یا یقه رادیولوژیستو میگرفتید که پولشو گرفته و حتی به شما اجازه ورود به اتاقش رو هم نداده (چون اکثر رادیولوژیستها اجازه ورود بیمار به اتاقشونو نمیدن مگر در سونوگرافی که اونم مجبورن!)
۷) در اکثر کشورهای دنیا (حتی در همین ترکیه خودمون!) بررسیهای قلبی رو رادیولوژیست با مشاوره متخصص قلب انجام میده حتی آنژیوگرافیو یعنی بررسی بیمار همیشه یک کار تیمی بوده و هست. خوبه بدونید که متوسط هزینه آنژیوگرافی در غرب حدود ۱۰۰۰۰ دلار و عمل بای پس قلب ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار دلاره
۸) شما که اینقدر احساس کلاشی و کلاهبرداری نسبت به دکترتون داریدچرا جون پدرتون رو به دست ایشون سپردید؟ اگر اعتماد دارید بهشون (که با قبول نظرش و مصرف داروهاش بطور ضمنی اعتماد به ایشون رو تایید کردید) پس هر کاری که ایشون صلاح دونسته رو باید انجام میدادید (که دادید) اگر هم اعتماد ندارید ببرید خارج یا فرد دیگه اگرم پولشو ندارید از خودتون سوال کنید که در برابر این همه ادعا که دارم من چه کاری برای مردم کشورم کرده ام؟ باور کنید حتی حوصله نخواهید کرد یک شب به جای دوران دانشجویی و بدبختی آن دکتر قلب خود را قرار دهید.
۹) هنوز هم بیشتر پزشکان جزو شریفترین افراد این کشورند اگر درآمد «عده ای معدود» از آنها برای شما قابل هضم نیست باید بگوییم در برابر جان دوباره ای که به عزیزانمان می بخشند لایق صدها برابر آن درآمدند.
۱۰) فقط به خود جواب دهید: شما اگر شغلی دارید چقدر پایبند اخلاقید چقدر سعی میکنید هنگام آمدن یک مشتری افکار شیطانی برداشتن کلاه او را از خود دور کنید؟! اگر شما به جای آن دکتر قلب یا رادیولوژی بودید فکر میکنید چقدر میتوانستید به انازه نصف آنها انصاف داشته باشید؟ پرچانگی ام را ببخش و بدان شبهایی را که آرام در بستر خوابیده و خوابهای شیرین میدیدی، هم سن و سالهایت که دانشجوی پزشکی بودند تا سحر مراقب افرادی بودند که مثل پدر شما بود. بد نیست لا اقل کمی قدردان باشیم.
اصل مطلب منتشر شده:
شرافت از دست رفته ی پزشکی
حدود دو ماه پیش نیمههای شب، یکی از بستگانم مشکلی براش پیش آمد و رفت اورژانس. و متخصص قلب تجویز کرد: آنژیوگرافی. نتیجه: ۲۰ درصد گرفتگی قلبی. تجویز: درمان دارویی.
چند هفته گذشت و قرعهی کار به نام پدر و مادر خودم افتاد. تجویز: آنژیوگرافی.
تنها شانس ما این بود که پسرخالهام از آمریکا آمده بود ایران. نسخه ها رو دید و گفت «مشکل که دارد، ولی چرا آنژیوگرافی؟ توی ایران مگر سیتیآنژیو ندارید؟». این اصطلاح جدید نجاتبخش را پی گرفتیم و رسیدیم به بیمارستان قلب و دی و بیمارستان امام خمینی. آمار گرفتیم از اینطرف و آنطرف که فرقاش را ببینیم با آنژیوگرافی، که پزشکهای قلب همگی گفتند «به دقت آنژیوگرافی نیست، نکند گول بخورید ها!».
حالا حسن سیتیآنژیو این بود که تیغ نمیزدند رگ کشاله را پاره کنند و یک دوربین بفرستند توی رگها. یعنی خون نمیپاشید تا سقف اتاق آنژیوگرافی. بعد هم یک کیسهی شن نمیگذاشتند روی پای آدم که خون نزند بیرون. یک مادهی رادیواکتیو تزریق میشد و با یک دستگاه شبیه امآرآی همان کار انجام میشد. بدون هیچ ترس و اضطرابی. بدون ریختن یک قطره خون.فقط گیر کردهبودیم سر آن «به دقت آنژیوگرافی نیست، گول نخورید ها».
حالت واضح و مشترکی که توی چشمهای همهی آن متخصصین قلب دیدم «جاخوردن بود». نمیدانستند از کجا فهمیدهایم اسم سیتیآنژیو را. به پدرم گفتم بیشتر مشورت کند، که بوی پول دارم حس میکنم!! . تحقیق انجام شد و نتیجه جالب بود. «سیتی آنژیو» نه تنها دقتاش کمتر از آنژیو نبود، که مقایسهشان شبیه بود به مقایسهی فلاپیدیسک و دیویدی. تفاوت تکنولوژیها بالای بیستسال بود.دلمان قرص شد و هردوشان جمعا با هزینهای حدود هشتصدهزار تومان سیتیآنژیو را انجام دادند و شکر خدا مجموع گرفتگی هردوشان روی هم ۲۰ درصد هم نبود. آن شرافت گمشده کجاست؟ عرض میکنم.
هزینهی آنژیوگرافی (که تیغ دارد و ترس و خون) حدود یک تا یکونیم میلیون تومان برای هر نفر است ، و هزینهی سیتیآنژیو حدود چهارصدهزار تومان. زمانی که صرف آنژیوگرافی میشود با احتساب یک تا دو شب بستری بودن بعد از آن (جدای از وقتهای پذیرش و نوبتدهی و…) حدود دو روز است، و وقتی که صرف سیتیآنژیو میشود (باز هم جدای از پذیرش و نوبتدهی و…) حدود نیمساعت. ترس و اضطرابشان را هم مقایسه نکنم که لابد میدانید. پس گیر این پزشکهای متخصص قلب کجاست؟
مشکل خیلی پیچیده نیست. آنژیوگرافی را فقط متخصص قلبی که دورهی مخصوص آنژیوگرافی را دیدهباشد میتواند انجام بدهد، ولی سیتیآنژیو را یک رادیولوژیست (که البته او هم باید دوره دیدهباشد) میتواند انجام دهد. یعنی انحصار آنژیوگرافی دست صنف خودشان است و انحصار سیتیآنژیو دست دیگران. چون طبیعتا یک مرکز پزشکی ترجیح میدهد برای انجام کاری مشابه، حقوق خیلی کمتر یک رادیولوژیست را بدهد تا حقوق بالای یک متخصص قلب را. خوب تجارت کثیف متخصصین قلب (که فرق میکند با جراح قلب) را که میبینید، اما حالا عمق فاجعه کجاست؟
عمق فاجعه اینجاست که این جماعت نخورده و ندار نیستند. هشتشان گرو نهشان نیست. خیلی راحت میتوانند ماهی شش هفت میلیون تومان دربیاورند (وخیلی هم بیشتر از اینها). اما باز گداصفتانه چشمشان دنبال درصدی است که از هر آنژیوگرافی بهجیب میزنند، بیاینکه به فکر سلامتی و راحتی بیمار باشند. حتی گستاخی و دزدی (که اتفاقا حقیقت معنای دزدی همینجاست) را بهحدی میرسانند که تمام تلاششان را بهکار میگیرند برای پشیمان کردن بیمار از دستیابی به راه تشخیص جدیدتر و کمهزینهتر و آسانتر، تازه اگر بگذریم از هماهنگیهای پلیدشان برای «ناشناخته ماندن» این تکنولوژی.
بعد از پدر و مادرم داییم هم رفت سراغ چکآپ. ده سال پیش آنژیوگرافی کردهبود و حالا باید دوباره تست ورزش میداد. مشکل داشت تستاش. تجویز:آنژیوگرافی.
پیش چهار-پنجتا از بهترین متخصصین قلب تهران رفت (که اگر هر شخصی فکر میکند صداش به جایی میرسد خواست اسامی را بهاش میدهم) و همه گفتند آنژیوگرافی. آنقدر چربزبانی و بازاریابی کرده بودند برایش که ما هرچه میگفتیم بیا اول برو سیتیآنژیو، -با اینکه میترسید از آنژیوگرافی- قبول نمیکرد و استدلال پزشک را پذیرفتهبود به این توجیه که اگر رگاش گرفتهبود همانجا یکباره برایش بالن میزنند یا استنت میگذارند و چه و چه. تاکید هم کردهبودند اورژانسی»ست و حتا از سفر با ماشین یا هواپیما یا هر وسیلهی دیگری منعاش کردهبودند و نوبت اضطراری هم بهش دادهبودند «همین فردا صبح». به هر زحمتی بود راضیش کردیم برود سیتیآنژیو و رفت و نتیجه: گرفتگی جزیی. درمان: یکی دوتا قرص فقط.
این فریاد را کجا باید زد؟ به کی باید گفت پزشکهای مملکت تبدیلشدهاند به حسابهای بانکی ناطق؟ جالبی قضیه میدانید کجاست؟ کمی بیشتر تحقیق کردیم، قیمت دستگاه سیتیآنژیو کمتر از سهمیلیون دلار است. پولی که یعنی هیچ! ولی فقط سهتا توی ایران داریم. چرا؟ چرا؟ چون آنها که باید تایید کنند خودشان متخصص قلباند و بازارشان بهخطر میافتد.
«… سوگند یاد میكنم كه: از تضییع حقوق بیماران بپرهیزم و سلامت و بهبود آنان را بر منافع مادی و امیال نفسانی خود مقدم دارم…»
بگذارید این پیام در راه خود گره گشای مشکل مردم گردد. هموطن رسانه تویی
به نظر شما ایا یه فوق تخصص میتونه در عرض ۳ ساعت ۷۰ الی ۷۵ تا بیمار رو ویزیت کنه امار مستند میخوایید بدم خدمتتون (معنی این نظام پزشکی رو خودتون تفسیر کنید)
_________________________________________________________
سلام
بله متاسفانه چنین مواردی وجود دارند.
در هر قشری خوب و بد داریم، غرض از انتشار این مطلب تطهیر همه پزشکان نبوده، بلکه تنها پاسخی به یک مطلب نادرست (در مورد مقایسه سی تی آنژیو و آنژیو گرافی) داده شده است.
امید ما این است که بدون تعصب یا نتیجه گیری کلی بتوانیم هر سخنی را سنجیده نقد کنیم.
شما که دایم میگید تعرفه پزشکی ایران یک دهم کشورهای خارجیه
۱- تو این مملکت کی به اندازه هم ردیفش تو خارج حقوق میگیره که شما نمیگیرید؟
۲- اگر ناراحتید شما هم برید خارج طبابت کنید تو کشورهایی که میگید به امثال شما که فقط فکر پول هستید اجازه کار نمی دهند مگر اینکه سطح بالای علمی تون رو با امتحانات و دوره های سختی که هست ثابت کنید که بعید می دونم ۱۰ درصد متخصصها و فوق تخصصهای ما بتونن این دوره ها را با موفقیت بگذرونن وگرنه تا الان همشون رفته بودن.
۳- اکثر شما ها فکر مریض دزدی از بیمارستان دولتی و بردن اونها به مطب شخصی و فلان بیمارستان خصوصی هستید.
۴- به قول خودتون رگ رو ببین بعد ازش خون بگیر!